KLASA VI

 
 

Temat: Dbam o swoje sumienie-wskazówki wakacyjne

 

Modlitwa:

Ps 139, 23-24

Zbadaj mnie, Boże, i poznaj me serce;
doświadcz i poznaj moje troski,
i zobacz, czy jestem na drodze nieprawej,
a skieruj mnie na drogę odwieczną!

 

Doskonale wiesz do  czego służy kompas, komu szczególnie jest przydatny, w jaki sposób działa i  co zakłóca kompasowi wskazanie właściwego kierunku.

Kompas to przyrząd, który jest (był) niezbędny w plecaku podróżnika czy żeglarza. Najważniejszą częścią kompasu jest ruchoma igła magnetyczna. Jest ona namagnesowana, dzięki czemu wskazuje zawsze północ – południe, czyli kierunek linii pola magnetycznego naszej planety. Większe metalowe przedmioty, magnesy, przewody przewodzące prąd o dużym natężeniu, znajdujące się w pobliżu kompasu, mogą zakłócić jego wskazania.

Tak jak kompas wskazuje podróżnikowi właściwy  kierunek i drogę do celu, tak i człowiekowi, który idzie drogą wyznaczoną przez Boga, do ostatecznego celu potrzebny jest taki szczególny kompas.

Co jest takim kompasem dla nas wierzących?

Takim „kompasem” jest nasze sumienie.

Przypomnij sobie czym jest sumienie.

Zobacz

www.youtube.com/watch?v=QHyxIv78Eoc


Porównajmy kompas do sumienia. Zobacz tabelę:

KOMPAS SUMIENIE
Pomaga ustalić odpowiedni kierunek. Pomaga nam kroczyć do Boga.
Wykorzystywany jest przez podróżników. Jest niezastąpionym elementem chrześcijan.
Igła kompasu wskazuje kierunek północ – południe. Wskazuje, co jest dobre, a co złe.
Wskazania kompasu mogą zakłócić większe metalowe przedmioty, magnesy, prąd o dużym natężeniu. Sumienie może nam zakłócić częste popełnianie grzechów, brak częstej spowiedzi, niepogłębianie wiedzy katechetycznej
   

Sumienie to taki kompas, który ma kierować człowiekiem w życiu. Każdy człowiek posiada sumienie. Pomaga ono podejmować właściwe decyzje, dokonuje wyboru między dobrem i złem.

Św. Jan Paweł II podczas pielgrzymek do Polski przypominał, jak ważne jest sumienie: Sumienie jest dla każdego człowieka sprawą o zasadniczym znaczeniu. Jest ono naszym wewnętrznym przewodnikiem i jest także sędzią naszych czynów. Jakże ważne jest aby nasze sumienia były prawe, aby ich osądy oparte były na prawdzie, aby dobro nazywały dobrem, a zło – złem. Aby – wedle słów Apostoła – umiały „rozpoznać jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe” (Rz 12,2).

Gdy mamy wykonać jakiś uczynek, powinniśmy się zastanowić, czy on jest dobry czy zły, to znaczy, czy zgadza się z wolą Bożą czy też nie. Gdy dokonamy jakiegoś czynu, nasze sumienie staje się sędzią i wskazuje, czy to, co zrobiliśmy, było dobre czy złe. Człowiek jest spokojny, gdy jego czyny wynikają z przykazania miłości. Jeśli postąpimy wbrew sumieniu, powstaje w nas niepokój, który nazywamy wyrzutami sumienia. Zawsze należy słuchać głosu sumienia. Gdy człowiek nie słucha głosu sumienia, popełnia grzech.

Chrześcijanin jest zdolny przy pomocy darów Ducha Świętego i współpracy z łaską Bożą kształtować swoje sumienie.

Kto może pomóc nam w formowaniu sumienia?

  • Rodzice i najbliższe otoczenie, ponieważ od najmłodszych lat przyswajamy sobie wartości.
  • Dekalog i nauka Pana Jezusa zawarta w Ewangelii, a zwłaszcza przykazanie miłości.
  • Modlitwa.
  • Przyjmowanie sakramentów świętych, zwłaszcza pokuty i Eucharystii.
  • Codzienny rachunek sumienia.
  • Systematyczna praca nad sobą.

Co może przyczynić do złego uformowania sumienia?

  • lekceważenie – nieprzejmowanie się głosem sumienia,
  • brak modlitwy i refleksji,
  • rzadka i niedbała spowiedź,
  • niepogłębianie wiedzy religijnej,
  • przebywanie w złym towarzystwem.

 

Co to znaczy być człowiekiem sumienia?

Być człowiekiem sumienia to znaczy:

  • słuchać sumienia i jego głosu nie zagłuszać;
  • angażować się w dobro, nie godzić się nigdy na zło;
  • wymagać od siebie, ciągle się nawracać;
  • angażować się w budowanie królestwa prawdy i życia.

Należy więc uważnie wsłuchiwać się w ten wewnętrzny głos, który w odpowiedniej chwili nakazuje człowiekowi pełnić dobro, a unikać zła.

 

Czy wiesz, że używamy różne wyrażenia odnośnie sumienia i czy wiesz co one oznaczają:

  • sumienny uczeń – mówimy o uczniu, gdy chcemy go pochwalić za jego pilność i dobre postępowanie;
  • nie masz sumienia – mówimy, gdy ktoś wyrządził wiele krzywd lub okrutny czyn;
  • mam spokojne sumienie – mówi ten, kto nic złego nie uczynił;
  • wyrzuty sumienia – ma ten, kto zrobił coś złego i jest mu z tym źle.

 

Wskazówki wakacyjne:

Rozpoczynają się wakacje- czas odpoczynku. Nie zapomnij być człowiekiem sumienia. Kieruj się kompasem- sumieniem. Pamiętaj jesteś Dzieckiem Bożym i dajesz świadectwo o tym, jakim jesteś człowiekiem, gdziekolwiek będziesz. Nie zapomnij o codziennej modlitwie, niedzielnej Eucharystii. Wychwalaj Boga za piękny świat, który będziesz podziwiał, za ludzi, których spotkasz. Unikaj okazji do zła. 

 

 

W czasie WAKACJI NIE ZAPOMNĘ O BOGU!!!

 

Modlitwa do Ducha Świętego:

Duchu Święty, Ty jesteś we mnie
i nieustannie mówisz do mnie głosem mojego sumienia.
Duchu Święty, chcę Cię słuchać
w każdym dniu mojego życia,

 by czynić dobro i unikać zła.

 

 

 

T: Grzech brakiem miłości do Boga. Grzechem ranię wspólnotę Kościoła.

 

Modlitwa:

Panie Jezu, proszę Cię, abyś na tej lekcji pobłogosławił mnie.

Bóg nas kocha i chce by człowiek był szczęśliwy. Wskazuje nam drogę do szczęścia poprzez wypełnianie przykazań. Jeżeli odrzucamy naukę Boga, Jego wskazówki, to wybieramy inną drogę- odwracamy się od Boga i popełniamy grzech.

Przypomnij sobie co to jest grzech:

 

https://www.youtube.com/watch?v=6D_qR5UVwFw

https://www.youtube.com/watch?v=ip099tlDJ3M

 

Grzech: to nieposłuszeństwo wobec Boga, to odwrócenie się od dobra a zwrócenie na drogę zła, to świadome i dobrowolne przekraczanie przykazań. Grzechem może być myśl, słowo, czyn i zaniedbanie.

Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że: „grzech jest brakiem prawdziwej miłości względem Boga i bliźniego, przeciwstawieniem się Jego woli zawartej w przykazaniach. Jest obrazą Boga, nieposłuszeństwem, buntem przeciw Bogu, jest miłością siebie. Grzech jest to «słowo, czyn lub pragnienie przeciwne prawu», czyli przykazaniom, które Pan Bóg ustanowił. Grzechem może być myśl i zaniedbanie dobra”.

 

Grzechy oceniamy według ich ciężaru:

 

GRZECH
LEKKI(POWSZEDNI)
   
DOTYCZY RZECZY MNIEJ ISTOTNEJ 
LUB RZECZY WAŻNEJ, ALE BEZ CAŁKOWITEJ      
ŚWIADOMOŚCI LUB DOBROWOLNOŚCI,   
OSŁABIA NASZĄ MIŁOŚĆ DO BOGA    UTRUDNIA CZYNIENIE DOBRA    		 CIĘŻKI(ŚMIERTELNY)

W RZECZY WAŻNEJ,  ŚWIADOMIE 
I DOBROWOLNIE PRZEKRACZA PRZYKAZANIA,
ZRYWA PRZYJAŹŃ Z BOGIEM
(UTRATA ŁASKI UŚWIĘCAJĄCEJ)

Ważne są okoliczności popełnienia grzechu( co zrobiłem, dlaczego, w jaki sposób, czym się kierowałem). Niektóre grzechy nazywamy głównymi, ponieważ prowadzą do grzechów ciężkich:

  • Pycha
  • Chciwość
  • Nieczystość
  • Zazdrość
  • Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu
  • Gniew
  • Lenistwo

Bóg stworzył człowieka jako istotę żyjącą we wspólnocie. Grzech niszczy wspólnotę, bo jego skutki odczuwają inni ludzie. Osłabia się miłość, zaufanie, więzi są rozluźniane, a niekiedy nawet zrywane.

Grzech to nie prywatna sprawa. Przez grzech cierpią inni wokół nas, ponieważ często pojawia się egoizm, nienawiść, brak zrozumienia, wykorzystanie innych. Zamiast jedności pojawia się podział, zamiast miłości krzywda.

Skutki grzechu odczuwa też wspólnota Kościoła. Przez grzech człowiek rani Kościół, osłabia jego świętość, zaprzecza miłości Boga i bliźniego, rozbija jedność wspólnoty Kościoła, rani Boga, krzywdząc ludzi, których On kocha.

Chrześcijanin jest powołany do unikania zła i pomnażania dobra, ma dążyć do przemieniania i ulepszania świata, do tworzenia królestwa sprawiedliwości, miłości i pokoju.

Pan Jezus w sakramencie pokuty pomaga nam powrócić do wspólnoty, przywraca miłość i leczy zranioną duszę. Przebaczenie sprawia że człowiek jedna się z Bogiem, samym sobą, bliźnim i całym Kościołem.

 

Modlitwa:

Przeproś Boga za swoje grzechy i odmów Akt żalu

 

 
 
 

Temat: Słowo Boże z mocą- Liturgia słowa. Liturgia eucharystyczna. Piękno znaków w liturgii. Pater noster-wspólna modlitwa.

 

Modlitwa:

Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj nam zdolności i ochoty, aby ta nauka była dla nas pożytkiem doczesnym i wiecznym. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

 

Dzisiaj na katechezie chciałabym, abyście odkryli piękno Mszy Świętej, by każda Msza Święta była wielkim świętem i spotkaniem z Bogiem, który pozostał z nami pod postacią chleba i wina.

 Z katechez wiecie, czym jest Msza Święta czyli Eucharystia.  Jest pamiątką śmierci i zamartwychwstania Jezusa, jest bezkrwawą ofiarą, jest dziękczynieniem.

Na Mszę Świętą zaprasza nas sam Bóg, ale często idziemy do kościoła na Mszę Świętą, bo tak wypada, bo rodzice kazali, a jak idziemy nie przymuszeni przez nikogo to nudzimy się,  narzekamy, nie bierzemy czynnego udziału, spoglądamy na zegarek, itp.  Czy o to chodzi we Mszy Świętej?

 

Zobacz:

https://www.youtube.com/watch?v=MC32OuSrZRY

Pomyśl:

Jak  przeżywasz niedzielną Mszę Świętą? Jak się do niej przygotowujesz? Czy się na niej nudzisz? Czy może idziesz z radością  na spotkanie z PRZYJACIELEM- JEZUSEM CHRYSTUSEM?

Z klasy trzeciej wiesz, że Msza Święta składa się z 4 części:

  • Obrzędy wstępne
  • Liturgia Słowa
  • Liturgia Eucharystyczna
  • Obrzędy zakończenia.

To co się dzieje na Mszy Świętej od początku, aż do jej zakończenia jest ważne. Dzisiaj w sposób szczególny skupimy się na dwóch częściach: liturgii słowa (stół słowa) i liturgii eucharystycznej(stół ofiarny).

LITURGIA SŁOWA:

Pan Bóg przemawia do nas w liturgii słowami Pisma Świętego. Chce nas karmić swoim Słowem, dawać wskazówki do lepszego życia. Z czego składa się Liturgia Słowa?

 

Zobacz:

https://www.youtube.com/watch?v=8YadjXPTbqA

 

Liturgia Słowa przygotowuje nas do spotkania się z Jezusem przy stole ofiarnym –ołtarzu, gdzie sam Jezus będzie karmił nas swoim Ciałem i swoją Krwią, byśmy mieli siłę do walki ze złem, byśmy podejmowali dobre decyzje i osiągnęli niebo.

LITURGIA EUCHARYSTYCZNA:

Liturgia eucharystyczna to centralna część Mszy Świętej. Jest ona pamiątką ofiary, którą Chrystus  złożył na krzyżu, a wcześniej w sposób bezkrwawy w Wieczerniku.

 

Zobacz:

Przygotowanie darów:

https://www.youtube.com/watch?v=nqhl9NYxWV4

Liturgia eucharystyczna- modlitwa eucharystyczna:

https://www.youtube.com/watch?v=NVJF9Dui6uE

 Obrzędy Komunii Świętej: 

https://www.youtube.com/watch?v=dtEw-sqsYrE

 

Więcej filmów z tego cyklu możesz obejrzeć w kolumnie Msza Święta-Przewodnik:

padlet.com/zspbalice/strefaucznia

 

W czasie Mszy Świętej odmawiamy modlitwę Ojcze nasz( Pater noster). Jest to modlitwa, której słowami modlą się do Boga Ojca  wszyscy wyznawcy Chrystusa na świecie. Odmawiając tę modlitwę przed Komunią przypominamy sobie, że wszyscy jesteśmy braćmi- dziećmi Boga, że stajemy przed Bogiem nie sami, lecz z całą wspólnotą Kościoła.

Przypomnij sobie o czym mówią poszczególne wezwania modlitwy- katechizm str. 172-173 lub obejrzyj:

 

https://www.youtube.com/watch?v=xQaHZ8gMSLw

 

 Pomódl się słowami modlitwy Ojcze nasz: 

https://www.youtube.com/watch?v=7z-XtW5P8IE

a tu modlitwa Ojcze nasz w języku aramejskim- języku Pana Jezusa:

https://www.youtube.com/watch?v=ARH2N-7BaqI

 

W modlitwie zwracamy się do Boga poprzez zewnętrzne formy i znaki, które towarzyszą nam również  w liturgii, abyśmy mogli lepiej spotkać się z Bogiem we wspólnocie. Znakiem może być rzecz, czynność, słowo, gest, wydarzenie, symbol określający i przekazujący pewną prawdę. W liturgii mamy wiele gestów i postaw poprzez które wyrażamy naszą miłość do Boga.

Jakie postawy występują we Mszy Świętej?

 

Zobacz:

https://www.youtube.com/watch?v=fN47OtAeDtU

 

Postawy:

  • Stojąca
  • Klęcząca
  • Siedząca

Z jakimi gestami się spotykamy na Mszy Świętej?

 

Zobacz:

https://www.youtube.com/watch?v=gwLmsdOu3Oc

 

Gesty:

  • Pokłon
  • Podnoszenie oczu
  • Znak pokoju
  • Rozłożenie rąk
  • Bicie się w piersi
  • Znak krzyża
  • Złożenie rąk
  • Leżenie krzyżem

W czasie liturgii otoczeni jesteśmy aurą wielu znaków i przedmiotów, które mają na celu ubogacać nasze przeżycie i rozbudzić w nas pobożność.

Oto najważniejsze znaki i przedmioty  obecne podczas sprawowania liturgii:

Palące się świece – są znakiem ofiary z samego siebie, służby bliźnim, stąd także symbol świecy odnosi się do Jezusa.

Ogień – gorejący symbolizuje żywą obecność Boga wśród ludzi. Jest szczególną oznaką obecności i działania Ducha Świętego.

Woda święcona – symbolizuje oczyszczenie z tego, co brudne i grzeszne. Jest znakiem Bożego błogosławieństwa, symbolizuje Ducha Świętego i Jego moc.

Popiół – jest oznaką naszej znikomości, nietrwałości. Wzywa do pokuty i żalu za grzechy.

Kadzidło – jest symbolem modlitwy, która nie myśli o żadnej korzyści, która nie pragnie niczego.

Ołtarz – stoi on w centralnym miejscu kościoła. Symbolizuje Stół Pański, do którego jest zaproszony Lud Boży. Na nim składa się Ofiarę Nowego Przymierza.

Ambona – jest znakiem Pana Jezusa obecnego w swoim słowie.

Korporał – płótno jest rozkładane pod kielich i Hostię, chroni przed profanacją Najświętszego Sakramentu. Zgodnie z tradycją symbolizuje całun, w który zostało owinięte Ciało Pana Jezusa.

Chleb i wino – z jednej strony symbolizują pracę i trud człowieka, a z drugiej strony symbolizują Chrystusa, który nazwał siebie chlebem żywym i winnym szczepem.

Dzwonki i gong – dźwięk dzwonków sygnalizuje zmiany postaw w zgromadzeniu liturgicznym. Gong służy do szczególnego podkreślenia momentu przeistoczenia we Mszy Świętej.

Organy – nazywane „królową instrumentów”, są symbolem uporządkowanego życia duchowego człowieka, zgodnego z Ewangelią. Wyrażają ducha poszczególnych okresów liturgicznych.

Dzwony – najdawniejszą ich nazwą było łacińskie signum – znak, ponieważ ich głównym przeznaczeniem było oznaczenie godziny rozpoczęcia nabożeństwa. Ich przeznaczeniem jest zwoływanie wiernych na nabożeństwo.

 

Modlitwa:

https://www.youtube.com/watch?v=0uMz2ssmVzY

Dzięki Ci, Boże, za światło tej nauki. Pragniemy abyśmy nią oświeceni, mogli Cię zawsze wielbić i wolę Twoją wypełniać na wieki. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

 

Notatka:

  1. W Liturgii Słowa Bóg przemawia do człowieka przez Słowa Pisma Świętego. Powinniśmy modlić się do Ducha świętego o zrozumienie słowa, które Bóg kieruje do nas.
  2. Liturgia eucharystyczna to centralna część Mszy Świętej. Jest ona pamiątką ofiary, którą Chrystus  złożył na krzyżu, a wcześniej w sposób bezkrwawy w Wieczerniku.
  3. W liturgii towarzyszą nam różne postawy i gesty, przez które możemy lepiej spotkać się z Bogiem we wspólnocie.
  4. Odmawiając moditwę „Ojcze nasz” przypominamy sobie, że wszyscy jesteśmy dziećmi Bożymi, a naszym Ojcem jest Bóg.

 

 

Temat: Odkrywam swoje miejsce w Kościele. Kościół parafialny. Liturgia w Kościele.

 

Modlitwa:

https://www.youtube.com/watch?v=z26JGgKA5Rc

 

Jako osoby ochrzczone zostaliśmy zaproszeni do budowania wspólnoty Kościoła poprzez rozwijanie talentów oraz odkrywania w nim swojego miejsca. Każdy z nas jest żywą „cegiełką” Kościoła i ma w nim swoje miejsce. Kościół jest obecny na wszystkich kontynentach, swym zasięgiem ogarnia prawie cały świat. Aby jednak  mógł dobrze funkcjonować został podzielony na mniejsze jednostki terytorialne czyli na Kościoły lokalne- diecezje i parafie.

Z lekcji historii zapewne wiesz, że nasza Ojczyzna jest podzielona na województwa, powiaty i gminy, po to by łatwiej było rządzić, by być bliżej spraw danego rejonu.

Podobnie jest w Kościele. Wiesz, że Kościół  Powszechny jest jeden i że jego widzialną głową jest papież. Papież nie może być wszędzie i do pomocy ma biskupów, biskupi zaś kapłanów-tak się przedstawia hierarchia w kościele.

Zobacz jak przedstawia się struktura administracyjna kościoła:

 

STRUKTURA ADMINISTRACYJNA KOŚCIOŁA W POLSCE

Metropolia- prowincja kościelna obejmująca kilka diecezji oraz archidiecezję, od której najczęściej przejmuje nazwę. Stolicą metropolii jest równocześnie stolicą archidiecezji. Zwierzchnikiem metropolii jest metropolita(arcybiskup lub kardynał)- ordynariusz archidiecezji leżącej w granicach metropolii.

Archidiecezja-diecezja, na czele której stoi arcybiskup

Diecezja-  cząstka Kościoła lokalnego, którego pasterzem jest biskup, składa się z kilku dekanatów

Dekanat-jednostka terytorialna obejmująca się kilka parafii.

Parafia- jednostka administracji kościelnej, na czele której stoi proboszcz.

 

Podział taki pomaga w kierowaniu Kościołem.

Osoby odpowiedzialne -zarządzające w strukturach organizacyjnych Kościoła:

Kościół powszechny: papież i kolegium biskupów

Prowincja kościelna: biskupi – konferencja episkopatu (kontynentu lub państwa)

Diecezja: biskup – ordynariusz

Dekanat: ks. dziekan

Parafia: ks. Proboszcz

 

METROPOLIE-MAPA

 

DIECEZJE- MAPA:

PARAFIA- jest najmniejszą jednostką administracyjną kościoła. Sercem i centralnym miejsem parafii jest kościół parafialny.

Parafia często jest traktowana przez wielu jako miejsce niedzielnej Mszy Świętej, Pierwszej Komunii Świętej i innych sakramentów. Zapominamy, że jest to nasz Kościół- miejsce , gdzie wspólnie z innymi wspieramy się w rozwoju naszej wiary, doskonalimy się w świętości, wspieramy się w codziennym życiu. Parafia ma być wspólnotą wspólnot czyli w parafii powinny działać różnorodne grupy, w których każdy parafianin może odnaleźć swoje miejsce.

W parafii -we WSPÓLNOCIE WSPÓLNOT-działała wiele grup. m.in.

  • Ministranci, lektorzy

ich posługa to bardzo odpowiedzialne zadanie. Służą samemu Panu Jezusowi.

  • Chóry, zespoły, schole parafialne

podczas Mszy upiekszają liturgię śpiewem- gdy ktoś śpiewa, dwa razy się modli, a wierni cieszą się pięknem liturgicznego śpiewu.

  • Wolontariat

np. wolontariusze Caritasu troszczą się o potrzeby ubogich

  • Oaza- Ruch światło- Życie

     czyli dzieci, młodzież  i dorośli w parafii, którzy chętnie korzystają z formacji oazowej i wakacyjnych wyjazdów na  rekolekcje.

  • Domowy Kościół

      to miejsce formacji rodzin, dzielenia się wiarą i radością.

  • Grupy modlitewne

w parafii grupy modlitewne wspierają swoją modlitwą wszystkich, którzy jej potrzebują.

Modlą się w intencjach parafii i całego Kościoła. Przykładem grup modlitewnych są róże różańcowe.

  • Grupy neokatechumenalne

poznają i odkrywają głębię liturgii i sakramentów na wzór starożytnych chrześcijan.

  • Katolickie Stowarzyszenie Młodych i inne grupy apostolskie

młodzież uczy się chrześcijańskiego stylu życia, nabiera  umiejętności i odwagę prowadzenia rozmów religijnych.

  • Kręgi biblijne

grupa poznająca Pismo Święte.

  • DSM(Dziewczęca Służba Maryjna)

poznają Maryję i pragną naśladować  Jej piękne życie.

 

Działanie wielu grup w parafii łączy wspólny cel: odkrycie własnego miejsca w Kościele, uwielbienie Boga przez służbę we wspólnocie parafialnej i pogłebienie osobistej relacji z Bogiem przez życie Jego słowem. Przynalżność do małych grup parafialnych uczy troski o Kościół i odpowiedzialności za niego, realizowania piątego przykazania kościelnego, daje okazje do rozwoju wiary i dawania śiadectwa o niej wobec ludzi.

Grupy parafialne ożywiają wspólnotę Kościoł lokalnego i są „termometrem” jego dojrzałości. Ważna w parafii nie jest ilość działających grup, ale gorące serca ludzi, którzy czują się odpowiedzialni za parafię i wezwani do pełnienia konkretnych zadań i posług.

Grupy działające w parafii możemy porównać do oświetlenia choinkowego – im jest ich więcej i różnorodnych, tym jest choinka ładniej oświetlona. Podobnie z parafią – Kościołem lokalnym – im więcej grup w niej działa, tym więcej dobra parafia może ofiarować ludziom. Każda działalność w parafii powinna prowadzić do ołtarza – do Chrystusa, zarówno nas, jak i ludzi, którzy doświadczają naszej działalności. Powinniśmy pamiętać, że my jesteśmy przedłużeniem rąk Chrystusa, a zatem musimy być z Nim zjednoczeni w modlitwie i w Eucharystii.

Przy parafii podejmowane jest wsparcie potrzebujących, gdzie każdy głodny może liczyć na ciepły posiłek dzięki ofiarnej posłudze osób z kuchni dla ubogich oraz działalność edukacyjna- wolontariusze nie żałują czasu na pomoc dzieciom z ubogich rodzin, uczęszczających do parafialnej świetlicy.

Wspólnota parafialna gromadzi się na modlitwie w czasie liturgii, podczas której poprzez różne gesty, znaki i formuły oddaje cześć Jedymemu i prawdziwemu Bogu.

Szczytem  czyli najwyższą i najpiękniejszą formą całej Liturgii Kościoła jest Eucharystia( dziękczcynna ofiara Jezusa Chrystusa zwana Mszą Świętą). Do liturgii kościoła należy również sprawowanie sakramentów świętych(  poprzez widzialne znaki Bóg udziela  ludziom swej łaski).

Troska o świadome przeżywanie liturgii spoczywa na każdym wierzącym-kapłan, LSO, Chór, organista, zakrystianin i każdy parafianin jest odpowiedzialny za piękno liturgii.

 

Zobacz:

https://www.youtube.com/watch?v=fckBkBZAN1Y

 

Notatka:

  1. PARAFIA- jest najmniejszą jednostką administracyjną kościoła. Sercem i centralnym miejsem parafii jest kościół parafialny.
  2. Parafia jest WSPÓLNOTĄ WSPÓLNOT. Działa w niej wiele grup religijnych , w których każdy z nas może odnaleźć swoje miejsce w parafii. Przez to może uczyć się odpowiedzialności i troski o Kościół lokalny-parafię.
  3.  Wspólnota parafialna gromadzi się na modlitwie w czasie liturgii, podczas której poprzez różne gesty, znaki i formuły oddaje cześć Jedymemu i prawdziwemu Bogu. Szczytem Liturgii Kościoła jest EUCHARYSTIA.

Modlitwa:

Pomódl się w intencji Twojej parafii.
 
 
 

Temat: Po co są przykazania kościelne? Pięć drogowskazów Kościoła. Wypełniam przykazania kościelne.

 

https://view.genial.ly/5ecff9d667693c1203b0a613/video-presentation-piec-drogowskazow-kosciola

 

Notatka:

Kościół pragnie pomóc katolikom prowadzić dobre i odpowiedzialne życie.

Dlatego sformułował pięć przykazań kościelnych.

One jak drogowskazy wyznaczają tor naszego postępowania i naszej wierze.

 

Zadanie:

Powtórzę przykazania kościelne( Zakładka STREFA UCZNIA- MAŁY KATECHIZM).

 

 
 

Temat: Odwaga Św. Stanisława- katecheza powtórzeniowa- Sanktuaria maryjne w Polsce

 

Modlitwa:

https://www.youtube.com/watch?v=ZiJug0ax8Sw

 

Wczoraj (1.06.2020 r.) w Kościele obchodziliśmy drugi dzień Zielonych Świąt-Zesłania Ducha Świętego zwane Świętem NMP Matki Kościoła. Na przedostatniej katechezie mówiliśmy o kulcie Maryi i Jej roli w narodzie polskim. Zapraszam Cię dzisiaj w podróż po Sanktuariach maryjnych w Polsce.

Zobacz prezentację:

https://view.genial.ly/5eafd34663d2e50d3e70da11/video-presentation-sanktuaria-maryjne-w-polsce?fbclid=IwAR0u4uy_SJ-hx47rM5Igm_idOtLy5c2kkd3X-kPaUTIimY5sCn4C4-gama8

 

Notatka do zeszytu:

Mapa przedstawiająca Sanktuaria maryjne w Polsce:

mapa sanktuaria maryjne.docx (159350)

 

Modlitwa:

www.youtube.com/watch?v=w0rtgRrnQWk

 

 

Temat: Wyznajemy wiarę w Jedynego Boga w Trójcy Świętej.

 

Modlitwa:

https://www.youtube.com/watch?v=giDFecCM1Ys

 

Fundamentalną prawdą wiary chrześcijańskiej jest tajemnica Trójcy Świętej. Została ona objawiona przez Boga w ciągu wieków historii zbawienia, a szczególnie w Jezusie Chrystusie.

Czy można tą tajemnicę zrozumieć? Czy można zrozumieć Boga? Nie chodzi o to, aby zrozumieć (przekracza to zdolności rozumowe człowieka), ale żeby uwierzyć. 

Zobacz:

 

https://www.youtube.com/watch?v=Tpt6H5MYNPU

 

Od wieków ludzie próbowali przeniknąć  tę wielką tajemnicę naszej wiary- jak to jest możliwe, że jest Jeden Bóg w Trzech Osobach: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty. Niektórzy święci tę prawdę  próbowali przybliżać przez proste porównania, np. Św. Patryk, który głosił Ewangelię w Irlandii, o Trójcy Świętej mówił , posługując się listkiem koniczyny, który składa się z trzech części a stanowi jeden listek. Musimy jednak pamiętać, że żadne porównania tak naprawdę  nie wyjaśnią nam , na czym polega tajemnica Trójcy Świętej. W ten sposób możemy bowiem poznać jedynie jej okruszyny. Człowiek swoim rozumem nie jest w stanie przeniknąć Pana Boga, ale to nie znaczy że stawianie takich  pytań  jest czymś złym. Świadczy o tym, że o Nim myślimy, że jest dla nas Kimś ważnym i dlatego chcemy Go bliżej poznać. O tym, że nie jest to możliwe, przekonał się św. Augustyn, który chciał tę prawdę zrozumieć. Pewnego dnia szedł sobie brzegiem morza i myślał nad tajemnicą Trójcy Świętej. Otóż nie umiał zrozumieć jak może być Bóg w Trzech Osobach. Było to dla niego tak trudne do zrozumienia, że stawał wobec tej tajemnicy bezradny. W pewnym momencie zobaczył na brzegu morza bawiącego się chłopca, który wykopał dołek w piasku i zaczął do niego nosić wodę z morza. Zdziwiony Augustyn  chciał udzielić rady: „Ależ chłopcze, zobacz jak ogromne jest morze, a jaka jest twoja wykopana dziura! A zresztą jest to niemożliwe!”  W odpowiedzi usłyszał: „Prędzej ja przeleję morze do tego dołka, niż ty zgłębisz tajemnicę Trójcy Świętej”.

Istnienie Trójcy Świętej jest prawdą chrześcijańskiej wiary. Nie można być chrześcijaninem, nie wierząc w Trójcę Świętą. Na ile to możliwe powinniśmy próbować zrozumieć tę prawdę, ale najważniejsze jest to, żeby w nią wierzyć, bo tak Pan Bóg objawił.

Zobacz:

 

https://www.youtube.com/watch?v=0g3YYr37gg0

 

Zapisz w zeszycie temat i notatkę:

W pierwszą niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego obchodzimy Uroczystość Trójcy Przenajświętszej, w której wspominamy najważniejszą prawdę chrześcijaństwa: Istnieje jeden, jedyny Bóg, ale w trzech Osobach: Ojca, Syna i Ducha Świętego. Jako chrześcijanie powinniśmy zawsze oddawać cześć Trójcy Świętej i naśladować Jej wzajemną miłość. W Imię Trójcy Świętej codziennie czynimy znak krzyża i zaczynamy każdą modlitwę. W Jej Imię zostaliśmy ochrzczeni i przyjmujemy wszystkie sakramenty.

 

Modlitwa:

Pomódl się: Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu...

 

Zadanie na 6 (dla chętnych)- odpowiedz na pytania katechizm str.131

 

 

 Temat: Maryja w dziejach Polski

 

Modlitwa:

https://www.youtube.com/watch?v=H14fYtS57Wc

 

W wielu domach w naszej Ojczyźnie można zobaczyć obrazy przedstawiające Matkę Bożą. Może ktoś z was w czasie wakacji brał udział w pielgrzymce do Częstochowy. Mam nadzieję, że w październiku chętnie braliście do ręki różaniec i pamiętacie, że w maju wspólnie śpiewamy Litanię Loretańską do Matki Bożej.

Dlaczego tak jest?

Ponieważ Matka Boża ma szczególne miejsce w naszej polskiej pobożności.  Jest Ona Matką Jezusa, która pomaga nam kroczyć Jego śladami. To Ona jest Tą, która wskazuje na Jezusa i pragnie doprowadzić wszystkich ludzi do Swojego Syna:

 

https://www.youtube.com/watch?v=sX5g4ub3dz0

 

Pobożność maryjna wyraża się w różnych formach: w pielgrzymkach, przez koronacje, przez odmawianie różańca,  noszenie szkaplerza, śpiewanie godzinek, nabożeństwa majowe i październikowe, akty zawierzenia Matce Bożej, peregrynacje obrazu. Przejawia się także w obchodzeniu licznych świąt i nabożeństw ku czci Maryi.

Posłuchaj BOGURODZICY najstarszej polskiej pieśni religijnej i najstarszego zachowanego polskiego tekstu poetyckiego wraz z melodią. Utwór powstał w średniowieczu, najprawdopodobniej na przełomie XIII i XIV wieku.

 

https://www.youtube.com/watch?v=ziCfs5tES_Y

 

W Polsce znajduje się wiele Sanktuariów Maryjnych tzn. miejsc wybranych przez Maryję, gdzie znajdują się jej łaskami słynące wizerunki, gdzie ludzie pielgrzymują i doznają wielu łask za wstawiennictwem Matki Bożej. Najstarszym i najsłynniejszym polskim Sanktuarium Maryjnym jest Jasna Góra.

 

Zobacz:

https://www.youtube.com/watch?v=F-1oWQDcjYc

 

Notatka do zeszytu:

Pobożność maryjna wiąże się z naśladowaniem Maryi w całkowitym jej poświęceniu się Chrystusowi, w oddaniu rodzinie, słuchaniu Słowa Bożego i w modlitwie. Maryja jest dla nas najdoskonalszym wzorem osiągania świętości.

 

Modlitwa:

Pomódl się za naszą Ojczyznę: Pod Twoją obronę

(Zakładka- Modlitwy)

i posłuchaj:

https://www.youtube.com/watch?v=9T0Y0zX94RM

 

W ramach relaksu zapraszam do Gry "Bukiety dla Matki Bożej"- LINK w zakładce STREFA UCZNIA-GRY
Powodzenia!!!
 
 
 
Temat: ....
odkryjecie jeżeli przejdziecie poszczególne ikonki na obrazku. Poniżej link:
 
 

 

Temat: Sanguis martyrum semen christianorum

 

Modlitwa:

h ttps://www.youtube.com/watch?v=zQeurLAKo5Y 

 

Na początek:

Sprawdź ,co już umiesz- Quiz o Św. Janie Pawle II: 

znajduje się on w zakładce STREFA UCZNIA-QUIZY-QUIZ ŚW. JAN PAWEŁ II

(tabelę z odpowiedziami proszę przesłać na e-maila: zspbalice@gmail.com)

 

Wprowadzenie:

Pewnie zastanawiasz się co znaczy dzisiejszy temat. Zanim dowiesz się, to pomyśl.

Kim jest świadek?

Świadek, to ktoś kto daje świadectwo. Dziś to słowo kojarzy nam się przede wszystkim z procesem sądowym, gdzie świadkowie składają swoje zeznania.

Świadectwo dotyczy też wiary. Świadek wiary to ten, kto słowem, postępowaniem a nawet ofiarą z życia jest gotowy zaświadczyć o swojej miłości do Chrystusa. 

Świadków wiary, którzy oddają życie za Chrystusa, nazywamy męczennikami.

 

Rozwinięcie:

Pan Jezus zapowiedział swoim uczniom, że po Jego odejściu będą ich prześladować. Rodzący się Kościół był w pierwszych wiekach wielokrotnie prześladowany. Prześladowania uczniów Jezusa przybierały różne formy i natężenie, w zależności od czasu i miejsca. Pierwsze prześladowania spotkały chrześcijan w środowisku żydowskim. Zastraszano nauczających apostołów, przetrzymywano ich w areszcie, dokonywano samosądów. W czasie pierwszego prześladowania chrześcijan w 43 lub 44 roku został skazany na śmierć i ścięty mieczem apostoł Jakub, pierwszy biskup Jerozolimy.

W 64 roku cesarz Neron oskarżył chrześcijan o podpalenie Rzymu. Pojmano wtedy „mnóstwo” chrześcijan i skazywano ich na okrutną śmierć: „Okryci skórami dzikich zwierząt ginęli rozszarpywani przez psy albo przybici do krzyży, albo przeznaczeni na pastwę płomieni i gdy zabrakło dnia palili się, służąc za nocne pochodnie” (Tacyt, Roczniki 14,44). Jeśli urzędnik rzymski usłyszał od przesłuchiwanych, że rzeczywiście są oni chrześcijanami, starał się nakłonić ich do wyrzeczenia się religii. Czasem usiłowano zmusić do tego torturami. Gdy oskarżony niewzruszenie powtarzał „chrześcijaninem jestem”, skazywano go albo na śmierć, albo na inne przewidziane kary, np. zesłanie, pracę w kopalniach itp.

Męczeństwo w oczach starożytnych uchodziło za najwyższy szczyt doskonałości, za najpełniejsze osiągnięcie Boga i zbawienia. Takie przekonanie budziło u męczenników święty entuzjazm, radość i zapał do poświęcania swego życia za Chrystusa. Męczeństwo po raz pierwszy w historii człowieka potrafiło rozwiać lęk przed śmiercią.

W 197 roku Tertulian w piśmie Apologetyk tak opisał po łacinie prześladowanie chrześcijan: „Ilekroć jesteśmy przez was zabijani, tylekroć stajemy się liczniejsi; posiewem jest krew chrześcijan”. Autor w prześladowaniu chrześcijan widział jak gdyby wielkie żniwa: kiedy zboże zostaje zżęte, ziarna padające na ziemię ponownie wyrastają tym większe, im więcej ziaren wpadnie w glebę. Podobnie krew męczenników przelana za wiarę jest nasieniem, dzięki któremu Kościół się rozrasta – stąd temat dzisiejszej katechezy.

Sanguis martyrum semen christianorum =KREW MĘCZENNIKÓW NASIENIEM CHRZEŚCIJAŃSTWA.

Zapoznaj się z męczennikami pierwszych wieków- katechizm str.72

W dziejach Polski nie brakowało takich właśnie świadków wiary, którzy jako męczennicy oddali swoje życie za Chrystusa.

Posłuchaj historii o pierwszych polskich męczennikach:

 https://www.youtube.com/watch?v=-GcRiU3dXAY

 

Także w czasach nam bliższych znaleźli się ludzie, którzy mężnie wyznawali swoją wiarę. Wiek XX i XXI to też czas prześladowań chrześcijan. Dzisiaj wielu ginie za wiarę, tylko dlatego, że są wyznawcami Chrystusa.  Św. Jan Paweł II w Liście Tertio millennio adveniente napisał, że „w naszym stuleciu wrócili męczennicy”. Papież Franciszek mówi, że  „w XXI wieku, nasz Kościół, jest Kościołem męczenników”.

 

Zobacz:

https://www.youtube.com/watch?v=wrqm0OqfvVo

 

Zakończenie:

Św. Jan Paweł II mówił „ O Bogu winno się świadczyć  słowem i czynem, wszędzie, w każdym środowisku[…] Za taką postawę trzeba nieraz płacić ogromnym poświęceniem. Czyż i w naszych czasach, w naszym życiu nie doświadczyliśmy różnego rodzaju upokorzeń, starając się dochować wierności Chrystusowi i w ten sposób zachować chrześcijańską godność?”

(Gorzów Wielkopolski, 1997 r.)

Pomyśl:

Czy nie wstydzisz się swojej wiary? Czy nosisz krzyżyk lub medalik? Czy gdy przechodzisz obok kościoła lub kapliczki robisz znak krzyża?

Pomódl się aktem wiary, nadziei, miłości,żalu i ofiarowania: 

ZAKŁADKA- MAŁY KATECHIZM-AKTY

 i posłuchaj

https://www.youtube.com/watch?v=g-tohryuvYk

 

Zapisz w zeszycie temat i jego tłumaczenie:

Sanguis martyrum semen christianorum =KREW MĘCZENNIKÓW NASIENIEM CHRZEŚCIJAŃSTWA

Wyjaśnij słowo Męczennik( słowniczek katechizm str.73 lub na podstawie treści katechezy).

Być wiernym Panu Boga do końca to zadanie  dla każdego z nas. „Wczoraj” wierni byli męczennicy, którzy nie wahali się przelać krwi, by być świadkami Jezusa. „Dziś” są takimi ci, którzy starając się dochować wierności Chrystusowi, gotowi są na różnego rodzaju przykrości ze strony innych ludzi.